Önü Demirden Sırtı İpekten

 

 

Yüzüne düşmüş derin gölgeler,

Gölgede ayak izleri eskimemiş aşkların,

Marşlarla yontulmuş sakalın ardındaki yüz,

Mezarıdır imkânsızlaşan kavgaların...

 

Sabahı beklerken kavrulur yüzü ay ışığından,

Giyilen gömlekler artık demirdendir! 

ve çıkarılanlar yırtılmıştır ön tarafından.

 

Sen, ikindi vaktinin bekçisi!

Adın hüsrana yazılmıştır,

Seni şehid eden ok,

Yusuf'un kuyusundan atılmıştır.